Kitablar aləmində zorlanma tamam fərqli anlam daşıyır. Bir qayda olaraq çox oxunduqda vərəqləri yırtılır, köhnəlir və sıradan çıxır. Əvəzində bu "təcavüz"ü edənlər faydalanır. Azərbaycan dünyada analoqu olmayan yer olduğuna görə burda kitabların zorlanmasının da dünyada analoqu yoxdur.
Bizim insan günəbaxan tumunu (semeçka) çox sevir. Hətta mən azərbaycanlılar deyərkən ilk ağlıma gələn insanların "semeçka çırtlaması"dır. Bu Ümummilli ritualdır. Kiçik yaşlarımdan xatırlayıram, kəndimizdə məşhur Qələm xala var idi. Adlar doğrudan da insanların kimliyi deyil. Onun semeçkaları ən dadlı hesab olunurdu. Hər kəs ondan almağa çalışırdı. Məni də evdən göndərirdilər, hərdən gedirdim kəndin mərkəzinə və Qələm xala yanına düzdüyü kitablardan (kitabların adını xatırlamıram) yırtdığı vərəqlərə bükdüyü tumları bir-bir satırdı. Hər gün sayını bilmədiyimiz qədər kitab vərəqləri yırtılaraq semeçka bükmək üçün istifadə edilirdi (edilir). Mənə elə gəlir ki, dünyanın heç bir yerində kitablarla bu cür rəftar edilmir. Olsa-olsa qardaş Türkmənistanda olar.
ela
ReplyDelete