Min, get

Mən qavramaqda çətinlik çəkirəm ki, Azərbaycanın Avropa ailəsində nə işi var. Birincisi hakimiyyət ölkəni totalitar üsulla idarə edir. Bu Avropadakı insan haqları və qanunun aliliyi prinsiplərinə ziddir. Neçə illərdir nəyinki təkamül, deqredasiya baş verir. Bundan savayı isə ümumiyyətlə bu ölkənin insanı mütərəqqi qərb sivilizasiyasının tərkibi olmaq haqqında düşünmür, buna can atmaqdan çəkinir. Onun üçün bu maraqlı deyil. Onun Azərbaycanın gələcəyi üçün visionu da mürtəce şərqlə bağlıdır. Məsələn, mən bilirəm ki Azərbaycanda xeyli insanla rastlaşmaq mümkündür ki, ölkəsinin gələcəkdə "böyüyüb" Küveyt olacağına ümid bəsləyir və ya Bakını Dubay kimi "parlaq" gələcəyin gözlədiyinə inanır. Bu istiqamətdə xeyli cəhd də var əslində. Bakının Avropa keçmişi məhv edilir, yerində palma ağacları əkilir, şərqin hündür mərtəbəli binaları ilə bəhsə girilir. Çox az adam tapmaq mümkündür ki, Azərbaycanda nə vaxtsa, məsələn, Skandinaviyadakı kimi qabaqcıl həyat tərzinin mümkünlüyü barədə düşünsün. Əli və Nino əsərinin başlanğıcında təsvir edildiyi kimi sinifdə yalnız etnik azərbaycanlılar ehtirasla yaşadıqları şəhərin şərqə aid olmasını arzulayırlar. Məncə bir vasitə ilə bu proqressiv ailəni, sivilizasiyanı tərk edib kökə qovuşmaq, zövqsüzləşərək, bayağılaşaraq universitetləri, kitabxanaları məhv etmək, daha böyük şadlıq sarayları tikib bu prosesi başa çatdırmaq lazımdır.